Laatste weekje vakantie vieren

 Wauw, de dagen blijven hier echt voorbij vliegen, ik voel hier me al behoorlijk thuis terwijl school nog niet eens begonnen is.

Wel hebben we maandag even kennis gemaakt op school. We blijken niet de enige studenten te zijn die daar een half jaar komen studeren. Samen met een 2 andere meiden uit Duitsland en Genève werden we heel welkom ontvangen. We kregen een enorme boodschappentas met allemaal Zwitserse specialiteiten en wat cadeautjes van de school. (Deden ze dat in Nederland maar voor elke studie waar ik aan begonnen ben ;) )..

De kennismaking was meer dan alleen leuke cadeautjes krijgen natuurlijk. We kregen heel veel informatie op ons af. Allemaal in het Duits… De eerste drie kwartier kon ik het prima volgen, maar daarna was ik zo moe van het concentreren op de taal dat ik het niet meer altijd kon volgen. Gelukkig waren Roos en ik samen en hebben we samen het meeste wel goed begrepen. Zwitserse mensen zijn echt supervriendelijk, we mogen altijd vragen stellen als we iets niet begrijpen en ze geven voor ons de lessen in het Hoogduits in plaats van in het Schwyzerdütsch. Ook hebben we al een stage toegewezen gekregen. Na het gesprek was ons nog niet helemaal duidelijk of het nou in een ziekenhuis was of op een school, maar dat gaan we maandag wel ontdekken.

De rest van de dag hebben we niet heel veel gedaan, ons hoofd zat zo vol van alle informatie en het wennen aan de taal dat we daar ook weinig zin in hadden. Toen we ’s avonds aan het eten waren hebben we wat van mijn meegenomen spelletjes geïntroduceerd aan een paar bewoners. Zij hebben ons ook wat nieuwe spelletjes weer geleerd. Terwijl we bezig waren ontstond er langzaam weer een feestje, er werden biertjes uitgedeeld, de muziek ging aan en er was weer veel gezelligheid. Natuurlijk konden we dat niet aan ons voor bij laten gaan, we hebben nu nog vakantie dus konden we er weer lekker van genieten.

Dinsdag zijn we onze sportkaart aan gaan vragen. We voelen ons hier serieus een beetje lui, ik heb het idee dat iedereen om ons heen elke dag sport. Vrijdag konden we de kaart op halen dus vandaag (zaterdag) kunnen we mee gaan doen met alle sportieve bezigheden die aangeboden worden, en dat is echt álles wat je kan bedenken.

In de middag kwam (verwarrend) Roos langs, een andere Roos.. Een vriendin van mij die toevallig ook nu in Zürich zit voor 5 maanden.

Die avond hebben we spinazietaart gemaakt en een medebewoner heeft meegegeten en ons gebombardeerd tot eatgroup. Gezelligheid :)

Woensdag en donderdag zijn Roos en ik met z’n tweeën gaan snowboarden. Nadat we heel youtube hadden afgestruind voor instructiefilmpjes durfden we het wel aan om onszelf te leren snowboarden. De reis ernaartoe is al onwijs leuk. Je stapt hier met je snowboardkleren aan en board in je hand de tram in, de trein in, de bus in en dan ga je met de kabelbaan omhoog en sta je na ruim een uur midden in de sneeuw. Perfect!

Het snowboarden zelf viel ons best mee. Iedereen hier waarschuwde ons dat je alleen maar op de grond lag. Als je dat verwacht kan het misschien ook alleen nog maar meevallen. Na twee dagen oefenen waren wij toch echt de professionals op de babypiste, en werden we als voorbeeld gebruikt. Volgende week willen we nog een keer gaan, met de vriend van Roos als leraar. Hopelijk komen we dan verder dan de babypiste ;)

Toen we donderdagavond doodmoe thuiskwamen konden we ons meteen haasten voor een geheim feestje in huis. Met alleen de meiden uit het huis zijn we gaan buikdansen. Een meisje hier in huis uit Egypte heeft ons even een leuke introductie gegeven. Het is in die cultuur heel normaal om feestjes te geven waar geen jongens mogen komen. Om de jongens buiten de deur te houden hebben we twee banken voor de deur gezet zodat hij niet meer open kon. Het is grappig om het helemaal geheim te houden, en leuk dat we meteen voor dit soort dingen uitgenodigd worden!

Vrijdag zijn we maar even met spierpijn bij gaan komen van het snowboarden en buikdansen en hebben we een rustige dag gehad waarin we onszelf een beetje op school voorbereid hebben. Ook hebben we onze sportkaart opgehaald waarmee we net zijn gaan zumba’en met een aantal meiden uit ons huis. Gezelligheid maar ik denk toch nog steeds dat ik niet gemaakt ben voor iets van dansen met ritme en pasjes, haha.. Misschien dat ik het voor de gezelligheid wel gewoon blijf doen maar dat ga ik nog wel even kijken.

De taal is hier trouwens wel echt een dingetje. In huis wordt alleen maar Engels gesproken, op school straks Duits en met elkaar praten Roos en ik Nederlands. Inmiddels praten we soms zonder het door te hebben Engels tegen elkaar. Dat wordt nog wat als we straks ook nog Duits erbij hebben… Als Roos en ik samen op zoek zijn naar goedkoop vlees (gister hebben we 4,50 betaald voor 115 gram kip.. Over duur gesproken..) Is it more like, oh we’re talking in English.. Yeah you’re right, let’s talk Dutch. En zo gaat het gesprek dan weer verder tot we weer in het Engels uitkomen.

Tot zover dus mijn avontuurtjes in Zwitserland, volgende week zal het een minder vakantie-achtig verhaal worden gok ik.