Huisfeesten en museumbezoekjes

De eerste paar dagen als ‘zelfstandige student’. Nadat ik mijn moeder heb uitgezwaaid heb ik maar even de tijd genomen om écht iets van mijn kamertje te maken. Alle foto’s zijn op de muur geplakt en het is voor mijn doen best opgeruimd!

’s Avonds konden Roos en ik voor het eerst gaan koken in de keuken. De keuken is echt een ontmoetingsplaats. Er is altijd wel iemand aan het koken, het maakt niet uit hoe laat het is. Doordat iedereen ergens anders vandaan komt eet iedereen ook op verschillende tijden. Toen Roos en ik voor ons doen ‘laat’ aan het koken waren, bleken we nog een van de eersten te zijn. Voor 8 uur wordt door bijna niemand gekookt werd ons toen verteld. Dus nu gaan we proberen later te eten. (Hmmm HONGERR….) Ook werden we door de andere bewoners voorbereid op het huisfeest die er die avond zou zijn.

Omdat alle examens voorbij zijn was het tijd voor een feest. Iedereen nam zijn eigen drank mee en er stond muziek aan in een ruimte waar we normaal eten. Voor ons natuurlijk een hele leuke manier om iedereen te ontmoeten. Het beeld van de andere bewoners: ‘Dutch girls are party girls’. Ik heb er erg van genoten om te zien hoe iedereen zijn eigen dansjes doet en hoe alle culturen samenkomen. Van salsadansen tot breakdance echt vanalles. Nederlanders dansen eigenlijk maar saai… Het antwoord op de vraag hoe wij dansen in Nederland was volgens mij ‘doe maar gewoon waar je zin in hebt, alles is goed als je maar plezier hebt.’ (Als iemand iets beters weet hoor ik het graag want salsadansen klinkt toch een stuk spannender ;) ).

Zaterdag zijn we erg lui geweest. Mocht ook wel na die achtbaan van 1000 dingen die we de afgelopen dagen gedaan hadden. Lekker rustig filmpje kijken, we hebben al een bioscoopopstelling gevonden in mijn kamertje, dus helemaal top!

Die avond werden we door een jongen uit Slowakije meegevraagd om ergens te gaan eten in de stad. Helemaal leuk om meteen dingen te leren kennen en meegenomen te worden. Hij heeft ons meegenomen naar een burgertent, een beetje een fastfoodplek maar dan wat gezonder en gezelliger.

We hadden plannen om zondagochtend te gaan snowboarden, maar de jongen die ons les zou geven reageerde niet meer. We konden hem helaas ook niet vinden in huis, dus het plan was een beetje verloren.. Volgende keer beter!

Om onze dag toch goed te gaan besteden maakten we het plan om met een boot over de Zürichsee te varen en dan terug te lopen. Op het moment dat we vrolijk naar buiten vertrokken was de lucht grijs en leek de regen de rest van de dag niet op te houden. Niet zo lekker om te varen en te wandelen dus. Onderweg daar naar toe hebben we ons plan maar bijgesteld en zijn we spontaan naar het Nationaal museum gegaan (Het Landesmuseum).

Het was GROOT, zo groot dat we na 2 uur rondwandelen geen flauw idee meer hadden waar we ons in het museum bevonden. Toen zijn we maar terug gegaan naar het begin voor een eetpauze. Daarna zijn we verder gelopen. Er was veel oude en moderne kunst te vinden waardoor het bleef boeien. Ook was er naast het museum nog een kleine verzameling van kunst over het Dadaïsme. Een kunstbeweging net buiten de realiteit.

Als je hier in de stad rondloopt is het elke keer weer alsof voetgangers onwijs belangrijk zijn. Overal zijn zebrapaden en elke auto stopt. Als je op een stoplicht moet wachten springt hij supersnel op groen en als je op de tram staat te wachten hoef je nooit langer dan 10 minuten te wachten. De uitspraak van Roos en mij: ‘In deze stad krijg ik het gevoel dat alles vanzelf gaat. Het loopt allemaal wel.’